Quero tragar as balas que me apuntan
coa única intención de derrubarme
Hei tragar as balas
coa indiferenza
do que supera ao inimigo cun sorriso
Terei a ousadía de enfrontarme
aínda que, permaneza desafiante
diante miña coa súa intolerancia
Serei quen de seguir
a pesar das tendencias manipuladoras
homicidas
que me saen ao camiño
poñéndome obstáculos
Este é un pobo forte
onde as eguas paren soas no monte
Miña nai grávida
transmitiume a palabra de seu
canalizada de xeito umbilical
e eu posúoa como a herdanza máis prezada
Por iso, endexamais tremerei
e engulirei as bágoas ao son de:
lingua de meu, adiante, loita, liberdade!
Cruz Martínez
Sem comentários:
Enviar um comentário